Razem zrobiliśmy dobro!

Płatki na kolację i przyjęcie dla misiów

Pan Daniel nosząc wraz z Wolontariuszami paczki z samochodu do domu, był bardzo onieśmielony. Podobnie Daria i Maja - jego dwie córeczki, którymi opiekuje się sam. Daria po odkryciu w jednej z paczek czekoladowych kulek, zapytała: "Tato możemy dziś mieć na kolację płatki?". Gdy dziewczynka zobaczyła mnogość zabawek, podeszła do taty i powiedziała: "Tato, mogę ci coś powiedzieć? Kocham Cię" i przytuliła się do ojca. Pan Daniel powiedział: "Zaraz się rozpłaczę". Był bardzo zaskoczony. Otrzymał bon do sklepu budowlanego, by móc przeprowadzić remont pokoju. “Bardzo dziękuję za pomoc” - powiedział - “Teraz nie usnę, bo będę planował, co kupić”. Po czym dodał: “Jesteście wspaniali. Dzięki Wam wiem, że ja i córki nie jesteśmy sami”.

Łzy na widok opłatka

Pani Mariusz jest osobą głęboko wierzącą. Mieszka w bardzo trudnych warunkach. Zakup nowych, ciepłych ubrań jest poza jego finansowym zasięgiem. Droga do kościoła nie jest odległa, często jednak jej nie pokonywał - brakowało mu odwagi, by wejść do niego w podartym ubraniu. Wstydził się i bał, że nie będzie to stosowne. Podczas wcześniejszych spotkań z Wolontariuszami starał się nie okazywać emocji. Skromne warunki w jakich żył, mówiły za niego. Podczas wręczania paczki emocje wzięły w panu Mariuszu górę. Rozpłakał się, kiedy zobaczył, że Darczyńca podarował mu opłatek. W paczce było również mnóstwo nowych ubrań i upominek dla ukochanego kota pana Mariusza.

Suszarka do prania i kotek

We wsi pod Rzeszowem mieszka Pani Edwina. Proszenie o pomoc dla siebie było dla niej trudne. Gdy jako jedyną potrzebę wymieniła suszarkę, na której mogłaby suszyć pranie, Wolontariusze wiedzieli, że będą potrzebowali drugiego spotkania, by poczuła się w ich gronie swobodniej i zapełniła tabelkę potrzeb. W Weekend Cudów przyszli do niej Wolontariusze z 17 paczkami. Każdy kąt Jej mieszkania był zajęty przez otwarte pudła i rozerwane papiery prezentowe. W czasie rozmów wspomniała, że “jeszcze chciałabym kotka, ale takiego, który będzie na kolanach ze mną spędzał wieczory”. Wolontariusz niedługo odwiedzi ponownie Panią Edwinę z jej nowym, mruczącym lokatorem.

Pierwszy w życiu Mikołaj

Pani Janina w swoim życiu przeżyła już wiele zim. Ale zapytana przez Wolontariuszy czy odwiedził ją kiedyś św. Mikołaj, z zamyśleniem powiedziała, że nie – nie było go nawet wtedy, gdy była dzieckiem. Po tych słowach zza Wolontariuszy wyłonił się św. Mikołaj z workiem prezentów. Widząc Jej radość, Wolontariusze wiedzieli, że nie jest to tylko radość Pani Janiny, ale też ukrytej w niej kilkuletniej Jasi, która wreszcie mogła doświadczyć tego, jak to jest dostać prezent od św. Mikołaja.

Będą z nami na Wigilii

Ten dom rodzinny od dawna nie rozbrzmiewał śmiechem. Pukanie Wolontariuszy do drzwi stało się dźwiękiem niosącym nadzieję na zmiany. Rodzina Pani Kasi utrudzona mnożącymi się problemami związanymi z niekończącym się remontem, od dawna czekała na pozytywne wydarzenie w życiu. Cieszyła się z każdego otrzymanego produktu, z dobrej kawy, z poduszki dla Janka i pięknej pościeli. Oglądając kartkę z życzeniami, zareagowała spontanicznie: “Jaka piękna kartka, a jakie cudne życzenia świąteczne.” - po czym dodała odkładając ją z szacunkiem - “Położę kartkę na stole, w ten sposób Darczyńcy będą z nami na Wigilii”.

Pierwsze prawdziwe i wesołe święta

Mężczyzna, chorujący na schizofrenię, mieszka w bardzo trudnych warunkach. A na przeżycia miesiąca ma 150 zł. Darczyńca przygotował dla Pana 20 paczek z żywnością, sprzętem RTV i AGD oraz odzieżą. Gdy Wolontariusze przekazali mikrofalówkę i lodówkę, mężczyzna był przeszczęśliwy. Zawsze mówił, że nie lubi świąt, bo jest sam i nie ma nikogo. Tym razem powiedział: w tym roku to będą moje pierwsze, prawdziwie i wesołe święta.